daha 17'sinde mesleğe girmiş gerçek bir gazeteciydi, uzun yıllar medyanın içinde yer aldı, yavaş yavaş statü kazandı, "her söylediği dinlemeye değer duayen" statüsüne ulaştığı yıllarsa ülke tarihinde konvansiyonel medyanın en güçlü olduğu döneme denk geldi. bugünden bakınca o 90'lar dönemi medya mensuplarının rockstar'lığı net tahayyül edilemiyor. herhangi bir konu hakkında bir değerlendirme, bir yorum okumak istiyorsunuz; bunu geçmişteki gibi değil anında yapabiliyorsunuz ama seçenekleriniz bir avuç kişi. türkiye'deki herkes için bir avuç kişi ve tek tuşla, herkesin evindeler. işte bu bir avuç insanın da, kendi aralarında en rütbeli gördükleri kişinin statüsünü hayal edin.
yine de "neden bir hıncal uluç daha olmayacak" sorusunun cevabı "önüne gelen youtuber oldu"dan biraz daha fazlası.
bugün artık toplumun geniş kesimlerine hitap edecek olsa bir medya mensubu, sürekli yuvarlak konuşmaktan, "makbul" olduğu kendisine iletilenleri tekrarlamaktan başka bir şey yapamaz; sade suya tirit laflar ederek de sözlerinin muhatapları tarafından ciddiye alınmaz. hıncal uluç dönemi için çok keskin eylemlerde bulunan
*, keskin ifadeler de kullanan, orta yolcu veya ekmeksporlu biri olmadığı için, söylediği sözler ne kadar ağır olursa olsun galatasaraylı muhatapları tarafından en azından bir oturup dinleniyordu.
keskin insanlar hala var, ama sadece kendi mahallelerine hitap ediyorlar artık. "yangın yayını" açıp binlerce kişiye seslenebiliyorlar, bir kitleye sahipler ama kendi kendilerinin karikatürüne dönüşüyorlar bir noktadan sonra. hıncal uluç reyting olsun diye kızmıyordu kızdığında. şimdikiler bunu "çok bağırınca çok reyting geliyor" diye yapıyor. ciddiye alınacak insanlar değiller haliyle.
hıncal uluç zamanındakinden çok daha fazla akil insan vardır galatasaray medyasında, emin olun. daha da fazla olsunlar umarım. ama hiçbiri hıncal uluç kadar etkili olamayacak muhtemelen.