courtside’da oğlumla beraber takip ettik maçı. bu kadar eksiğe ve ilk periyottaki 15 sayılık geri düşmeye rağmen maçtan galibiyetle ayrılmak güzel oldu.
maç haricinde değinmek istediğim güzel bir durum da var. sakat oyuncularımız hemen yanımızdaydı. özellikle bir müddettir sakatlığı sebebiyle parkeden uzak olan (bkz:
yiğit arslan) kardeşimin maç sırasındaki heyecanını, takımı sahiplenmesini ve enerjisini müthiş beğendim. uzun yıllar takımımıza hizmet edecek, kaptanlık yapacak ışığı onda görmek bana gerçekten gurur verdi.